แผลพุพอง (Impetigo) : ประเภท สาเหตุ วิธีการรักษา อาการ 

แผลพุพองหรือโรคตุ่มน้ำพุพองคืออะไร

แผลพุพอง (Impetigo) คือ หรือโรคตุ่มน้ำพอง ถือเป็นโรคติดต่อทางผิวหนังชนิดหนึ่งที่ผิวติดเชื้อแบคทีเรีย โดยผิวหนังจะมีแผลพุพอง มีน้ำอยู่ข้างใน เป็นตุ่มน้ำพอง หรือบางครั้งอาจเป็นแผลพุพองเป็นหนอง หรือตุ่มน้ำ แตกง่าย แผลพุพองเป็นน้ำใส ๆ เมื่อแตกออกมาแล้วจะมีสะเก็ดสีน้ำตาลหรือเหลือง เกิดขึ้นได้บ่อยบริเวณใบหน้า  ปาก มือและเท้า และสามารถลุกลามไปยังส่วนอื่น ๆ ของร่างกายได้ โดยการสัมผัสหรือเกาที่บริเวณแผล และผู้อื่นสามารถติดเชื้อแบคทีเรียแผลพุพองนี้ได้จากการใช้สิ่งของร่วมกับผู้ป่วยที่มีอาการ เช่นใช้ผ้าผืนเดียวกัน ใช้แก้วน้ำ หรืออุปกรณ์และการสัมผัสทางร่างกายอื่น ๆ กรณีที่เดินเท้าเปล่าในที่สกปรกอาจเกิดแผลพุพองที่เท้าได้ โรคแผลพุพอง ตุ่มน้ำนี้สามารถเกิดขึ้นได้กับบุคคลทุกวัย แต่สามารถพบได้บ่อยในทารกและเด็ก

สาเหตุการเกิดแผลพุพองคือ

• เชื้อแบคทีเรียสแตฟิโลค็อกคัส ออเรียส (Staphylococcus Aureus) 
• เชื้อแบคทีเรียสเตรปโตคอดคัส พัยโอจีเนส (Streptococcus Pyogenes)

อาการของโรคพุพอง

• เป็นแผลพุพองแบบไม่มีตุ่มน้ำ (Non-Bullous Impetigo) บริเวณผิวจะเป็นตุ่ม ผื่นแดง ขนาดเกิดแผลจากการเกา จะไม่รู้สึกเจ็บที่บริเวณแผลแต่จะมีอาการคัน แผลอาจกระจายเป็นบริเวณกว้างอย่างรวดเร็ว จึงไม่ควรเกาหรือสัมผัสกับแผล
• เป็นแผลพุพองแบบมีตุ่มน้ำ (Bullous Impetigo) จะมีลักษณะของแผลที่มีตุ่มน้ำพองใสบริเวณทั่วร่างกายผู้ป่วยควรงดการเกาหรือสัมผัสบริเวณแผลเพื่อไม่ให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อแบคทีเรียไปยังบริเวณอื่น ๆ  ของร่างกาย รวมทั้งงดการใช้ของส่วนตัวร่วมกับผู้อื่น
• เป็นแผลพุพองแบบรุนแรง (Ecthyma) ผิวหนังพอง เกิดจากการติดเชื้อที่ชั้นหนังแท้ มีอาการเช่นเดียวกันกับแผลพุพองแบบไม่มีตุ่มน้ำแต่ลึกกว่าเนื่องจากอยู่ชั้นหนังแท้  และเป็นอาการแทรกซ้อนหนึ่งของผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวาน หรือผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายบกพร่องเช่นผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV หรือผู้ป่วยโรคมะเร็ง

ผู้ที่มีความเสี่ยงในการเกิดแผลพุพอง

• เด็กเล็ก
• ผู้ป่วยที่มีอาการป่วยทางโรคผิวหนัง
• ผู้ป่วยโรคมะเร็ง
• ผู้ป่วยที่มีเชื้อ HIV
• ผู้ป่วยโรคเบาหวาน
• ผู้ที่มีความใกล้ชิดกับผู้ป่วยโรคแผลพุพอง
• psoriasis-0047/”>ผู้ป่วยโรคสะเก็ดเงิน
• ผู้ป่วยที่เป็นแผลโดนของร้อน หรือแผลโดนน้ำร้อนลวก แผลโดนเตารีด

แผลพุพองในเด็ก

ภาวะแทรกซ้อนของแผลพุพอง

• รอยแผลเป็น
• ไข้รูมาติก (Rheumatic Fever) เชื้อสามารถกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย อาจจะส่งผลให้มีการอักเสบของหัวใจได้ด้วยเช่นกัน
• การติดเชื้อในกระแสเลือด (Septicaemia) อุณหภูมิในร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลง  ทำให้มีไข้ หัวใจเต้นเร็ว หายใจเร็ว มีอาการสั่น หากเข้ารับการรักษาไม่ทัน อาจส่งผลทำให้การทำงานของอวัยวะล้มเหลวและเสียชีวิตได้
• โรคสะเก็ดเงินชนิดพุพอง (Guttate Psoriasis) เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ทำให้ผิวแห้งแดง คัน และตกสะเก็ดเป็นสีเทาหรือสีเงิน
• ไข้อีดำอีแดง (Scarlet Fever) เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนัง
• เซลล์เนื้อเยื่ออักเสบ (Cellulitis) มีการติดเชื้อแบคทีเรียที่ชั้นหนังแท้และเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง ทำให้เกิดอาการแดง บวม ตึง เจ็บ แสบร้อนที่ผิวหนัง หรืออาเจียนและมีไข้สูงร่วมด้วย
• ไตอักเสบ  หลังการติดเชื้อสเตรปโทคอคคัส เป็นเหตุให้ไตวายได้

วิธีรักษาแผลพุพอง

• รักษาความสะอาดและสุขอนามัยเป็นอย่างดี
• ทำความสะอาดแผลบริเวณที่ติดเชื้อ
• หากแผลมีอาการรุนแรงขึ้นหรือเป็นเรื้อรังหายช้า ควรกลับไปพบแพทย์
• ไม่ควรใช้ผ้าขนหนูหรือของใช้ร่วมกับผู้อื่น
• ทานยาหรือทายาตามแพทย์สั่งอย่างเคร่งครัด

การรักษาพุพองด้วยยาปฏิชีวนะ

• ยาปฏิชีวนะแบบทา เมื่อมีแผลเล็กน้อย
• ยาปฏิชีวนะแบบรับประทาน ในกรณีที่มีแผลลุกลามมากขึ้น

• อ่างน้ำร้อน
• สระว่ายน้ำ
• แหล่งน้ำธรรมชาติ (เช่น ทะเลสาบ แม่น้ำ มหาสมุทร)

ข้อควรรู้

การป้องกันโรคแผลพุพอง

• หมั่นรักษาความสะอาดทางสุขอนามัย หากมีแผลควรรักษาแผลให้สะอาด
• อยู่ห่างหรือไม่ใช้สิ่งของร่วมกับผู้ป่วยแผลพุพอง
• ล้างมือหรือบริเวณที่สัมผัสทันทีเมื่อคุณมีการ สัมผัสกับผู้ป่วยแผลพุพอง
• หากมีบาดแผล ควรล้างแผลและปิดแผล จนกว่าแผลจะหายดี
• หากเด็กที่เป็นแผลพุพอง ควรแยกให้อยู่แต่ในบ้านจนกว่าจะหาย ไม่ควรให้ไปโรงเรียนหรือเล่นกับเด็กอื่น ๆ เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ

ลิ้งค์ด้านล่างเป็นแหล่งข้อมูลบทความของเรา 

• https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/impetigo/symptoms-causes/syc-20352352
• https://www.nhs.uk/conditions/impetigo/
• https://medlineplus.gov/impetigo.html