โรคซึมเศร้า (Depression) คืออะไร โรคซึมเศร้าถูกจัดประเภทเป็นโรคทางอารมณ์ หรืออาจจะอธิบายได้ว่าเป็นความรู้สึกเศร้า รู้สึกสูญเสียหรือโกรธหากมีอะไรมาทำให้กระทบกระเทือนจิตใจ
ผู้คนที่เคยเป็นโรคซึมเศร้าจะมีอาการที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งอาการของโรคนี้อาจจะส่งผลต่อการทำงานในแต่ละวันทำให้เสียเวลาและทำให้ลดประสิทธิภาพการทำงานลง และในขณะเดียวกันอาจมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์และสภาพทางกายในระยาว
โรคซึมเศร้า (Depression) ภาพรวมของโรคซึมเศร้า ภาวะซึมเศร้าอาจมีอาการแค่เพียงชั่วคราวหรืออาจเป็นในระยะยาว การรักษาไม่ได้ทำให้ภาวะซึมเศร้าหายขาด
อย่างไรก็ตามการรักษามักจะทำให้อาการดีขึ้น ซึ่งแพทย์อาจทำการศึกษาในการรักษาด้วยยา หากการรักษาไม่ได้ผลให้ปรึกษาแพทย์ เพื่อช่วยสร้างแผนการรักษาด้วยวิธีอื่นๆที่สามารถรักษาอาการได้ดียิ่งขึ้น
สาเหตุของโรคซึมเศร้า มีสาเหตุหลายอย่างของการเป็นโรคซึมเศร้า โดยสามารถจำแนกได้ทั้งทางชีวภาพตลอดจนสภาพแวดล้อม
สาเหตุที่พบบ่อย ได้แก่:
หากมีประวัติคนในครอบครัวเคยเป็นโรคซึมเศร้าจะมีความเสี่ยงสูงที่จะเป็นโรคซึมเศร้าหรือมีอารมณ์แปรปรวน มีเรื่องฝังใจในวัยเด็ก เหตุการณ์บางอย่างสามารถส่งผลกระทบต่อร่างกายที่จะมีวิธีตอบสนองต่อความกลัวและสถานการณ์ที่ตึงเครียดได้ โครงสร้างสมอง มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการเป็นโรคซึมเศร้าหากสมองส่วนหน้า มีการทำงานน้อยลง อย่างไรก็ตามนักวิทยาศาสตร์ยังไม่ทราบถึงสาเหตุที่เกิดขึ้นก่อนหรือหลังที่เป็นโรคซึมเศร้า เงื่อนไขทางการแพทย์ เงื่อนไขบางอย่างอาจทำให้คุณมีความเสี่ยงสูง เช่น โรคเรื้อรัง นอนไม่หลับ มีอาการปวดเรื้อรัง หรือโรคสมาธิสั้น (ADHD) การใช้ยา ประวัติการใช้ยาหรือแอลกอฮอล์ในทางที่ผิดอาจส่งผลต่อความเสี่ยงของการเป็นโรคซึมเศร้าได้
สาเหตุของโรคซึมเศร้าที่อาจส่งผลต่อโรคต่างๆให้กำเริบได้มีดังนี้:
โรคไขข้อ โรคหอบหืด โรคหัวใจและหลอดเลือด (Heart Disease) โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน โรคอ้วน
การตระหนักถึงความรู้สึกบางครั้งก็เป็นเรื่องปกติของชีวิต เหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกเศร้าหรือรู้สึกผิดหวังสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่ถ้าหากรู้สึกหมดหวังหรือสิ้นหวังบ่อยครั้งก็อาจจะสามารถปรับตัวและรับมือกับมันได้
โรคซึมเศร้านั้นถือว่าเป็นภาวะทางการแพทย์ที่ร้ายแรงซึ่งมันสามารถทำให้อาการแย่ลงได้ หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม ผู้ที่ได้รับการรักษามักจะมีอาการที่ดีขึ้นภายในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์
อาการของโรคซึมเศร้าเป็นอย่างไร โรคซึมเศร้าเกิดจากการมีภาวะซึมเศร้าอาจเป็นมากกว่าอาการเศร้าหรือที่เรียกว่า “ความรู้สึกหดหู่”
สาเหตุหลักของอาการซึมเศร้านั้นมีหลากหลายสาเหตุที่สำคัญ บางอาการส่งผลกระทบต่ออารมณ์หรือร่างกาย ซึ่งอาการของโรคซึมเศร้าอาจจะเป็นๆหายๆหรืออาจจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
อาการของโรคซึมเศร้าจะมีอาการที่แตกต่างกันออกไปทั้งผู้ชาย ผู้หญิงและเด็ก
ผู้ชายอาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับ:
ภาวะแสดงอารมณ์ต่างๆ เช่น ความโกรธ ความก้าวร้าว ความหงุดหงิด วิตกกังวล กระสับกระส่าย สุขภาวะทางอารมณ์ การณ์รับรู้ของสภาพอารมณ์ความรู้สึกของตนเองและผู้อื่น เช่น ความรู้สึกว่างเปล่า เศร้า สิ้นหวัง พฤติกรรม เช่น การไม่ได้รับความสนใจ ไม่ค้นพบความสุขกับกิจกรรมที่ทำอยู่ในแต่ละวัน ความรู้สึกเหนื่อยง่ายความคิดอยากฆ่าตัวตาย ดื่มมากเกินไป ใช้ยาเสพติด มีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีความเสี่ยงสูง ความสนใจทางเพศ เช่น ความต้องการทางเพศลดลง ขาดประสิทธิภาพทางเพศ ความสามารถทางปัญญา เช่น ไม่มีสมาธิ มีความยากลำบากในการทำงานให้สำเร็จ การตอบสนองล่าช้าในระหว่างการสนทนา การนอนหลับ เช่น นอนไม่หลับกระสับกระส่าย ง่วงนอนมากเกินไป ไม่นอนตลอดทั้งคืน สุขภาวะทางกาย เช่น ความเหนื่อยล้า ปวดศีรษะ ปัญหาระบบย่อยอาหาร
ผู้หญิงอาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับ:
อารมณ์ เช่น หงุดหงิด สุขภาวะทางอารมณ์ เช่น รู้สึกเศร้าหรือว่างเปล่า วิตกกังวลหรือสิ้นหวัง พฤติกรรม เช่น การสูญเสียความสนใจในกิจกรรมต่างๆ การห่างหายจากการเข้าสังคม ความคิดฆ่าตัวตาย ความสามารถทางปัญญา เช่น การคิดหรือการพูดช้าลง รูปแบบการนอนหลับ เช่น ความยากลำบากในการนอนหลับตลอดทั้งคืน ตื่นเร็วนอน การนอนหลับที่มากเกินไป สุขภาวะทางกาย เช่น พลังงานที่ลดลง ความเหนื่อยล้าที่มากขึ้น การเปลี่ยนแปลงความอยากอาหาร การเปลี่ยนแปลงของน้ำหนัก ปวดเมื่อย ปวดศีรษะปวดศีรษะบ่อยขึ้น
เด็กอาจมีอาการที่เกี่ยวข้องกับ:
อารมณ์ เช่น หงุดหงิด ความโกรธ อารมณ์แปรปรวน ร้องไห้ สิ้นหวังร้องไห้และเศร้าอย่างรุนแรง พฤติกรรม เช่น การมีปัญหาในโรงเรียน ปฏิเสธการไปโรงเรียน หลีกเลี่ยงที่จะเจอเพื่อนหรือพี่น้อง ผลการเรียนลดลง การคิดถึงความตายหรือการฆ่าตัวตาย ความสามารถทางปัญญา เช่น ความยากลำบากในการตั้งใจเรียนลดลง ตั้งใจทำงานลดลง การเปลี่ยนแปลงของระดับผลการเรียน การนอนหลับ เช่น นอนหลับยากหรือนอนมากเกินไป สุขภาวะทางกาย เช่น การสูญเสียพลังงาน ปัญหาระบบย่อยอาหาร อาการผิดปกติของความอยากอาหาร การลดน้ำหนัก
ประมาณ 21 เปอร์เซ็นต์ของคนที่มีปัญหาการใช้สารเสพติดจะประสบกับโรคซึมเศร้าเช่นกัน นอกเหนือจากสาเหตุเหล่านี้ปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ สำหรับโรคซึมเศร้า ได้แก่ :
ความเชื่อมั่นในตนเองต่ำหรือทำร้ายตนเอง มีประวัติการเจ็บป่วยทางจิต ยาบางชนิด เหตุการณ์ที่ตึงเครียด เช่น การสูญเสียคนที่รัก ปัญหาทางเศรษฐกิจหรือการหย่าร้าง
มีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกต่อโรคซึมเศร้า เช่นเดียวกับผู้ที่มีการพัฒนาทางสภาพร่างกายและผู้ที่ไม่มีการพัฒนาทางสภาพร่างกาย
การทดสอบอาการซึมเศร้า มีการทดสอบหลายอย่างเพื่อวินิจฉัยภาวะโรคซึมเศร้า แต่แพทย์สามารถทำการวินิจฉัยตามอาการและการประเมินทางจิตวิทยา
โดยส่วนใหญ่จะถามชุดคำถามแก่ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าดังนี้:
อารมณ์ความรู้สึก ความอยากอาหาร รูปแบบการนอนหลับ การทำกิจกรรม ความคิด
เนื่องจากภาวะซึมเศร้าสามารถเชื่อมโยงกับได้กับหลายปัญหาสุขภาพ แพทย์อาจทำการตรวจร่างกายและการและการทำงานของเลือด บางครั้งปัญหาต่อมไทรอยด์หรือการขาดวิตามินดีอาจทำให้เกิดอาการซึมเศร้าได้
อย่าละเลยอาการซึมเศร้า หากอารมณ์ไม่ดีขึ้นหรือแย่ลงบ่อควรรีบปรึกษาแพทย์ทันที อาการซึมเศร้าเป็นโรคสุขภาพจิตที่ร้ายแรงที่อาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน
หากไม่ได้รับการรักษาภาวะแทรกซ้อนอาจรวมถึง:
น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นหรือลดลง ความเจ็บปวดทางกาย ปัญหาของพฤติกรรม การโดนทำร้ายจนขวัญเสีย ปัญหาความสัมพันธ์ การแยกตัวออกจากสังคม ความคิดฆ่าตัวตาย การทำร้ายตัวเอง
ประเภทของโรคซึมเศร้า อาการซึมเศร้าสามารถแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ บางคนมีประสบการณ์ไม่รุนแรงและไม่นานในขณะที่บางคนมีประสบที่รุนแรงและหดหู่อย่างต่อเนื่อง
มีสองประเภทหลัก: major depressive disorder และ persistent depressive disorder
โรคซึมเศร้าแบบเมเจอร์ ดีเพรสชั่น (major depressive disorder) โรคซึมเศร้าแบบเมเจอร์ ดีเพรสชั่น คือ โรคซึมเศร้าในรูปแบบที่รุนแรง ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่คงอยู่ของความเศร้าความสิ้นหวังและความไร้ค่าที่ไม่หายไป
หากผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าชนิดนี้หรือไม่จะต้องมีอาการต่อไปนี้ตั้งแต่ 5 สัปดาห์ขึ้นไปและต้องมีอาการเหล่านี้ตั้งแต่ในช่วง 2 สัปดาห์แรก:
รู้สึกหดหู่เกือบทั้งวัน การสูญเสียความสนใจในกิจกรรมที่ทำอยู่ประจำ น้ำหนักลดหรือเพิ่มขึ้นผิดปกติ นอนหลับเยอะหรือนอนไม่หลับ การคิดหรือการเคลื่อนไหวช้าลง เหนื่อยล้าหรือไม่อยากทำการใดๆ ความรู้สึกไร้ค่าหรือรู้สึกผิด การสูญเสียสมาธิหรือไม่กล้าตัดสินใจ ความคิดซ้ำ ๆ เกี่ยวกับความตายหรือการฆ่าตัวตาย
หรืออาจจะสามารถจำแนกเป็นกลุ่มย่อยๆที่แตกต่างกันของโรคซึมเศร้าที่เรียกว่า “specifiers”
ซึ่งรวมถึงอาการเหล่านี้:
คุณสมบัติที่ผิดปกติ ความวิตกกังวล คุณสมบัติของลักษณะรูปร่างหน้าตา เริ่มมีอาการในระหว่างการตั้งครรภ์หรือหลังคลอด ฤดูกาล ความเศร้า โรคทางจิต อาการเคลื่อนไหวน้อยหรือมากเกิน
โรคซึมเศร้าแบบเพอซิสเทน ดีเพรสซีพ ไดโซเดอร์ (persistent depressive disorder) เป็นรูปแบบของภาวะซึมเศร้าที่ไม่รุนแรงแต่รักษาให้หายขาดได้ยาก
การวินิจฉัยโรคซึมเศร้าชนิดนี้ต้องมีอาการอย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 2 ปี ซึ่งโรคซึมเศร้าชนิดนี้จะสามารถส่งผลกระทบต่อชีวิตได้มากกว่าเพราะเป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรังที่รักษาให้หายขาดได้ยาก
อาการของผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้าแบบเพอซิสเทน ดีเพรสซีพ ไดโซเดอร์ มีดังนี้:
หมดความสนใจในกิจกรรมประจำวัน รู้สึกสิ้นหวัง ขาดประสิทธิภาพ มีความมั่นใจในตนเองต่ำ
วิธีการรักษาโรคซึมเศร้า การอยู่กับภาวะซึมเศร้าอาจเป็นเรื่องยาก แต่การรักษาสามารถช่วยปรับเปลี่ยนการใช้ชีวิตได้ ควรปรึกษาจิตแพทย์เกี่ยวกับทางเลือกในการรักษาที่เป็นไปได้
การรักษาทางการแพทย์และการบำบัดด้วยการปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตได้แก่:
การใช้ยารักษา แพทย์อาจแนะนำให้ผู้ป่วยโรคซึมเศร้ารับประทานยา:
ยาซึมเศร้า ยารักษาภาวะวิตกกัวล ยารักษาโรคจิต
จิตบำบัด การพูดกับจิตแพทย์อาจจะช่วยให้เกิดการเรียนรู้ทักษะเพื่อรับมือกับความรู้สึกด้านลบ การบำบัดด้วยการพูดคุยกับจิตแพทย์อาจมีบุคคลในครอบครัวให้ความร่วมมือด้วยจะเป็นตัวช่วยในการรักษาผู้ป่วยเพิ่มขึ้น
แสงบำบัด การได้รับแสงสีขาวสามารถช่วยควบคุมอารมณ์ของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าและสามารถลดอาการของโรคซึมเศร้า ได้ การรักษาด้วยแสงมักใช้ในโรคซึมเศร้าชนิดที่อารมณ์เปลี่ยนแปลงตามช่วงเวลา
ทางเลือกของการบำบัด ควรพูดคุยกับจิตแพทย์หรือนักบำบัดจิตเพื่อรักษาอาการของโรคซึมเศร้าก่อนทานอาหารเสริม หรือยาตามใบสั่งแพทย์ เนื่องจากอาหารเสริมบางชนิดอาจมีปฏิกิริยากับยาที่ทานได้ อาหารเสริมบางชนิดอาจส่งผลให้อาการซึมเศร้าแย่ลง หรือทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลง
การออกกำลังกาย ควรตั้งเป้าหมายในการออกกำลังกายอย่างน้อย 3-5 วัน การออกกำลังกายจะช่วยให้ร่างกายหลั่งสารเอ็นโดรฟินได้มากขึ้น พร้อมทั้งช่วยปรับฮอร์โมนทางด้านอารมณ์อีกด้วย
หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และสารเสพติด ควรงดดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอร์และเครื่องดื่มที่เป็นสารเสพติด เครื่องดื่มเหล่านี้อาจช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้นได้เล็กน้อย ในระยะเวลาสั้นๆ แต่หากดื่มเป็นเวลานานติดต่อกันกัน หากส่งผลให้อาการซึมเศร้าและความวิตกกังวลเพิ่มขึ้นอีก
เรียนรู้ที่จะปฏิเสธ การรู้สึกจมดิ่ง อาจยิ่งทำให้อาการวิตกกังวลและอาการคนเป็นโรคซึมเศร้าแย่ลง การกำหนดขอบเขตในอาชีพและชีวิตส่วนตัวของคุณสามารถช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้น ควรปรับวิธีการใช้ชีวิตให้เหมาะกับสังคมรอบข้างและไม่ควรยึดติดมากจนเกินไป
การดูแลตัวเอง การดูแลรักษาอาการของโรคซึมเศร้าด้วยตัวเอง รวมไปถึงการนอนหลับพักผ่อน รับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ หลีกเลียงการอยู่ใกล้ผู้คนที่คิดลบ หรือผู้คนที่มีอคติตลอดเวลา และเข้าร่วมกิจกรรมสันทนาการ อาการของโรคซึมเศร้าอาจไม่ได้ตอบสนองต่อการรักษาด้วยยา แต่อาจมุ่งเน้นไปทางดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าด้วยการรักษาสุขภาพร่างกายและสุขภาพใจที่ดี จะส่งผลต่ออาการของโรคซึมเศร้าได้ดีมากยิ่งกว่า
การรักษาโรคซึมเศร้าด้วยวิธีธรรมชาติ การรักษาโรคซึมเศร้าแบบดั้งเดิมใช้การรักษาแบบผสมผสานระหว่างการทานยาตามคำแนะนำของแพทย์และรับประทานยาตามที่แพทย์สั่ง แต่ทั้งนี้ยังมีทางเลือกด้วยการรักษาแบบธรรมชาติร่วมด้วย สิ่งสำคัญของการรักษาด้วยวิธีธรรมชาติ ต้องศึกษาวิธีการรักษาอย่างละเอียด เพื่อไม่ให้ส่งผลข้างเคียงต่ออาการซึมเศร้าของผู้ป่วย
อาหารเสริม:
อาหารเสริมหลายประเภทที่มีผลในเชิงบวกต่ออาการซึมเศร้า มีดังนี้:
S-adenosyl-L-methionine Serotonin Reuptake Inhibitors 5-hydroxytryptophan กรดไขมันโอเมก้า 3 : คือกรดไขมันที่จำเป็น มีความสำคัญต่อการพัฒนาระบบประสาทและสมอง การรับประทานอาการที่มีโอเมก้า 3 อาจช่วยลดอาการซึมเศร้า
การใช้น้ำมันหอมระเหย น้ำมันหอมระเหย หมายถึง ของเหลวที่ระเหยได้ง่าย ไม่ละลายในน้ำ มีกลิ่นหอม แยกออกได้ด้วยสารสกัด โดยการกลั่นด้วยไอน้ำ หรือการกลั่นด้วยน้ำ จากส่วนต่างๆ ของพืช เช่น ดอก ใบ ผล การบรรเทาด้วยน้ำมันหอมระเหยต่อผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ด้วยพืชจากธรรมชาติ เช่:
ขิงป่า: การสูดดมกลิ่นของขิงป่าอาจกระตุ้นให้ตัวรับเซโรโทนินในสมอง อาจช่วยลดการกระตุ้นฮอร์โมนความเครียด ให้ทำงานช้าลง มะกรูด: ช่วยลดความเครียด ความวิตกกังวลที่เกิดจากภาวะซึมเศร้า
น้ำมันหอมระเหยจากพืชชนิดอื่น ๆ เช่นดอกคาโมไมล์ หรือน้ำมันดอกกุหลาบ ส่งผลให้ใจเย็น นิ่ง แต่อาจช่วยแค่ในระยะสั้นๆ
การทานวิตามิน วิตามินเป็นสิ่งสำคัญต่อส่วนต่างๆของร่างกาย ในส่วนของการรักษาผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ถูกค้นพบว่ามีวิตามิน 2 ชนิดที่มีคุณสมบัติพิเศษในการลดอาการของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าได้ดังนี้ :
วิตามิน บี : วิตามินบี-12 และวิตามินบี 6 ช่วยเสริมสร้างในการบำรุงสมอง เมื่อวิตามินบีในร่างกายน้อยเกินไป อาจะส่งผลต่ออาการของโรคซึมเศร้าเพิ่มมากขึ้น
วิตามิน ดี : แสงอาทิตย์ที่เราเข้าใจกันอยู่แล้วว่ามีวิตามินดี หากร่างกายของผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีโอกาสได้สัมผัสกับแสงอาทิตย์บ้าง วิตามินดีมีความสำคัญต่อสมอง หัวใจ และกระดู ผู้ป่วยที่มีอาการเป็นโรคซึมเศร้าควรได้รับวิตามินดีอย่างสม่ำเสมอ
มีสมุนไพรหลายชนิด อาหารเสริม และวิตามิน ที่สามารถช่วยให้ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าผ่อนคลายจากความเครียด ความวิตกกังวล ที่ทำให้เกิดอาการซึมเศร้าได้ แต่ส่วนใหญ่แล้วไม่ได้แสดงให้ว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาในทางการแพทย์ได้มากนัก
วิธีป้องกันโรคซึมเศร้า โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ไม่ได้สามารถป้องกันได้ทั่วไป การรักษาค่อนข้างยากเนื่องจากอาจจะไม่ทราบสาเหตุของภาวะการเป็นโรคซึมเศร้าอย่างแน่ชัด นั่นก็หมายถึง การป้องกันการเป็นโรคซึมเศร้านั่นเป็นไปได้ยาก
แต่หากมีประสบการณ์เคยเป็นโรคซึมเศร้ามาแล้ว ผู้ป่วยสามารถเตรียมวิธีป้องกันและรับมือได้ง่ายขึ้นได้ในอนาคตโดยการเปลี่ยนวิถีชีวิตซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการรักษาอาการซึมเศร้าได้ดียิ่งขึ้น
เทคนิคที่สามารถช่วยรักษาอาการของผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีดังนี้ :
ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ ลดความโกรธ สร้างสัมพันธ์ไมตรีต่อผู้อื่น
โรคอารมณ์แปรปรวนแบบสองขั้ว (Bipolar depression) การรักษาโรคอารมณ์แปรปรวนแบบสองขั้ว มี 2 ชนิด เมื่อบุคคลนั้นประสบกับภาวะซึมเศร้า
ผู้ที่มีโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้วอาจประสบกับอารมณ์แปรปรวนได้ง่ายมาก ยกตัวอย่างเช่น จะมีพลังงานเยอะตอนอยู่ในภาวะโกรธ และจะมีพลังงานต่ำตอนอยู่ในภาวะซึมเศร้า แต่ส่งเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับประเภทของโรคอารมณ์แปรปรวนแบบสองขั้วของผู้ป่วยด้วย หากได้รับการวินิจฉัยโรคไบโพลาร์ 1 แสดงว่าผู้ป่วยจะมีอาการแค่คุ้มคลั่ง แต่ไม่มีภาวะซึมเศร้า
อาการของภาวะซึมเศร้าในผู้ที่มีโรค มีดังนี้
ขาความสนใจ หรือความสนุกสนานแม้อยู่ในระหว่างการทำกิจกรรมที่เพลิดเพลิน รู้สึกเศร้าวิตกกังวล หรือรู้สึกโดดเดี่ยว ว่างเปล่า ไม่มีแรง หรือไม่มีความกระตือรือร้นในการทำงานให้สำเร็จลุลวง มีปัญหาในด้านความจำ นอนมากเกินไปหรือนอนไม่หลับ มีน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น หรือน้ำหนักลดลง เป็นผลมาจากความอยากอาหารเพิ่มขึ้นหรือความอยากทานอาหารลดลง ร่ำร้อง เรียกหาความตาย หรือมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย
ผู้ป่วยโรคอารมณ์แปรปรวนแบบสองขั้ว หากได้รับการรักษาแล้ว อาจทำให้มีอาการรุนแรงและซึมเศร้าน้อยลง
อาการซึมเศร้าและความวิตกกังวล
ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลสามารถเกิดขึ้นได้ในเวลาเดียวกัน ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลสามารถทำให้เกิดอาการคล้ายกันหลายอย่าง เช่น :
อาการหงุดหงิด มีปัญหาทางด้านความจำ และการมีสมาธิ มีปัญหาการนอนหลับ
ทั้งนี้การรักษาอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล สามารถรักษาได้ด้วย:
ใช้วิธีจิตบำบัด การรักษาด้วยยา การบำบัด ซึ่งรวมถึงการสะกดจิต
โรคซึมเศร้าและโรคย้ำคิดย้ำทำ Obsessive-compulsive disorder (OCD) เป็นรูปแบบของโรควิตกกังวลประเภทหนึ่ง ที่ทำให้เกิดความคิดที่กระตุ้นให้เกิดความสับสนวุ่นวายที่โผล่ขึ้นมาในหัวซ้ำๆและทำให้เกิดความหวาดกลัว โดยความกลัวเหล่านี้จะทำให้ผู้ป่วยทำพฤติกรรมซ้ำ ๆ หรือตามกฎเกณฑ์ที่ตนกำหนดไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้ตนเองเกิดความคิดไม่สบายใจ
ผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค OCD มักพบว่าตัวเองวนอยู่ในภาวะที่ถูกครอบงำและการถูกบังคับ หากมีพฤติกรรมเหล่านี้ผู้ป่วยจะรู้สึกโดดเดี่ยวและจะนำไปสู่การปลีกตัวจากเพื่อนและการเข้าสังคมซึ่งสามารถเพิ่มความเสี่ยงที่ทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า
สำหรับคนที่อยู่ในภาวะ OCD จะมีภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวลและสับสนที่สามารถเพิ่มอัตราเสี่ยงต่อการเกิดอีกซ้ำๆ
การวินิจฉัยนี้อาจเกิดมาจากวัยเด็ก ที่เคยโดนการบีบบังคับเป็นครั้งแรกในวัยเด็กและส่งผลทำให้พวกเขารู้สึกไม่ปกติ ซึ่งสามารถนำไปสู่การปลีกตัวออกจากเพื่อน ๆ และอาจเพิ่มโอกาสเสี่ยงในการที่จะพัฒนาเป็นโรคซึมเศร้าในเด็กได้
อาการซึมเศร้ากับโรคผิดปกติทางจิต ผู้บางคนที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าอาจจะมีอาการของโรคทางจิตอื่นที่เรียกว่าโรคจิต เมื่อทั้งสองอย่างเกิดขึ้นพร้อมกันก็เป็นที่รู้จักกันว่าโรคจิตซึมเศร้า
โรคจิตซึมเศร้า ผู้ที่มีอาการนี้อาจประสบกับความเศร้าความสิ้นหวังและความวิตกกังวล
การรวมกันของทั้งสองเงื่อนไขนี้อาจทำให้เกิดความอันตรายเป็นอย่างยิ่ง นั่นเป็นเพราะคนที่มีอาการจิตซึมเศร้าอาจมีอาการหลงผิดที่อาจจะทำให้มีความคิดที่จะฆ่าตัวตายหรือมีความเสี่ยงมากกว่าปกติ
ยังไม่มีสาเหตุที่แน่ชัดว่าอะไรเป็นสาเหตุของทั้งสองเงื่อนไขหรือสาเหตุที่อาจจะทำให้เกิดขึ้นพร้อมกันได้ แต่การรักษาสามารถบรรเทาอาการนี้ได้ อาจจะเป็นการรักษาด้วยไฟฟ้า (ECT)และรวมถึงการรักษาด้วยยา
อาการซึมเศร้าระหว่างการตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์มักเป็นเวลาที่น่าตื่นเต้นสำหรับผู้คน อย่างไรก็ตามยังเป็นเรื่องปกติที่หญิงตั้งครรภ์มักจะมีอาการซึมเศร้า
อาการของภาวะซึมเศร้าในระหว่างตั้งครรภ์รวมถึง:
การเปลี่ยนแปลงด้านความอยากอาหารหรือพฤติกรรมการกิน รู้สึกสิ้นหวัง รู้สึกกังวลความกังวล หมดความสนใจในกิจกรรมและสิ่งต่าง ๆ ที่เคยสนุก ความเศร้า เสียใจโศกในระยะเวลานาน มีปัญหาทางด้านความจำ ปัญหาการนอนหลับ รวมถึงการนอนไม่หลับหรือนอนมากเกินไป ความคิดถึงความตายหรือการคิดฆ่าตัวตาย
การรักษาภาวะซึมเศร้าในระหว่างตั้งครรภ์อาจเน้นไปที่การพูดคุยกับจิตแพทย์และการรักษาแบบธรรมชาติ
ในขณะที่ผู้หญิงบางคนที่ใช้ยาแก้อาการซึมเศร้าในระหว่างตั้งครรภ์ แต่ก็ไม่ชัดเจนว่าจะปลอดภัยหรือไม่ แพทย์อาจจะให้ลองรักษาด้วยทางเลือกอื่นจนกว่าจะคลอดลูก
ความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะซึมเศร้าสามารถเป็นได้อย่างต่อเนื่องแม้ว่าจะคลอดทารกแล้วก็ตาม อาการซึมเศร้าหลังคลอดซึ่งเรียกว่า peripartum เป็นความกังวลอย่างจริงจังสำหรับคุณแม่มือใหม่
ภาวะซึมเศร้าและแอลกอฮอล์ การวิจัยได้สร้างการเชื่อมโยงระหว่างแอลกอฮอล์และภาวะซึมเศร้า ผู้ที่มีภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มที่มาจากการใช้แอลกอฮอล์ในทางที่ผิด
การดื่มแอลกอฮอล์บ่อยครั้งอาจทำให้อาการซึมเศร้าแย่ลงและผู้ที่มีภาวะซึมเศร้ามักจะใช้แอลกอฮอล์ในทางที่ผิด
ลิ้งค์ด้านล่างเป็นแหล่งข้อมูลบทความของเรา
เนื้อหาและรีวิวมาจากผู้เชี่ยวชาญ โดย Bupa team
