โรคเรื้อน (Leprosy) : อาการ สาเหตุ การรักษา โรคแทรกซ้อนที่

โรคเรื้อน (Leprosy) คือ โรคติดต่อเรื้อรังที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย ผู้ป่วยจะมีอาการทางผิวหนัง กล้ามเนื้อ และตามปลายประสาทต่าง ๆ เช่น มีแผล ผื่นแดง หรือผื่นสีจางตามผิวหนัง ร่วมกับอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรง ความรู้สึกลดลง หรืออาจตาบอดและเป็นอัมพาต(Pararysis)ได้หากเชื้อมีการลุกลามรุนแรง โดยโรคนี้สามารถติดต่อสู่บุคคลอื่นจากเยื่อของเหลวที่ติดเชื้ออย่างน้ำมูกและน้ำลาย ผ่านการไอ จาม หรือการพูดคุยในระยะประชิดกับผู้ที่ติดเชื้อ เป็นโรคติดเชื้อแบคทีเรียเรื้อรังที่มีสาเหตุมาจากเชื้อแบคทีเรีย Mycobacterium leprae ส่วนใหญ่จะมีผลต่อประสาทของแขนขาผิวหนังเยื่อบุจมูกและทางเดินหายใจส่วนบน โรคเรื้อนก่อให้เกิดแผลที่ผิวหนังทำความเสียหายต่อเส้นประสาทและทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรง หากไม่ได้รับการดูแลที่ดีก็อาจทำให้เสียโฉมอย่างรุนแรงและพิการอย่างมีนัยสำคัญ โรคเรื้อนมักพบได้ทั่วไปในหลายประเทศโดยเฉพาะในเขตร้อนหรือกึ่งเขตร้อน

อาการของโรคเรื้อนมีอะไรบ้าง?

อาการหลักๆของโรคเรื้อน

• กล้ามเนื้ออ่อนแรง
• อวัยวะที่ส่วนปลายประสาทมีอาการชาหรือไม่มีความรู้สึก เช่น ที่แขน ขา เท้า
• ผมหรือขนหลุดร่วง เช่น ขนบริเวณคิ้ว
• ตาแห้ง
• ระบบประสาทส่วนต่าง ๆ ถูกทำลาย
• รูปลักษณ์ภายนอกและใบหน้าเสียโฉม เช่น เนื้อจมูกถูกทำลายจนเสียรูปร่าง นิ้วมือนิ้วเท้างอ หรือกุดด้วน
• ประสาทตาถูกทำลาย จนอาจทำให้ตาบอด

หากไม่รักษาหลังจากหลายสัปดาห์สีผิวจะเริ่มเปลี่ยนไปจากปกติ หรืออาจแดงจากการอักเสบarning

โรคเรื้อนจะแพร่กระจายได้อย่างไร?

แบคทีเรีย Mycobacterium leprae ที่ทำให้เกิดโรคเรื้อนจะแพร่กระจายผ่านการสัมผัสกับสารคัดหลั่งของเยื่อเมือกของบุคคลที่ติดเชื้อ สิ่งนี้มักเกิดขึ้นเมื่อคนที่เป็นโรคเรื้อนจามหรือไอ โรคนี้ไม่ติดต่อกันง่ายมาก อย่างไรก็ตามการสัมผัสใกล้ชิดซ้ำ ๆ กับบุคคลที่ไม่ได้รับการรักษาเป็นระยะเวลานานอาจทำให้เกิดโรคเรื้อนได้ แบคทีเรียที่ก่อให้เกิดโรคเรื้อนจะโตช้ามาก โรคนี้มีระยะฟักตัวเฉลี่ย (เวลาระหว่างการติดเชื้อและการปรากฏตัวของอาการแรกใช้เวลา 5 ปี) อาการอาจไม่ปรากฏนานถึง 20 ปี

การรักษาโรคเรื้อน

การใช้ยาปฏิชีวนะหลายตัวยังรักษาโรคเรื้อนด้วยการฆ่าแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุ โดยแพทย์จะเลือกใช้ยาปฏิชีวนะเหล่านี้:

• dapsone (Aczone)
• rifampin (Rifadin)
• clofazimine (Lamprene)
• minocycline (Minocin)
• ofloxacin (Ocuflux)

แพทย์อาจสั่งยาปฏิชีวนะมากกว่าหนึ่งตัวในเวลาเดียวกัน พวกเขาอาจต้องการให้คุณใช้ยาต้านการอักเสบเช่นแอสไพรินaspirin (Bayer), (ไบเออร์), เพรดนิโซน prednisone  (Rayos), หรือโทโมโลไมด์ (Thalomid) การรักษาอาจนานถึง 1 ถึง 2 ปี คุณไม่ควรทาน thalidomide หากคุณกำลังตั้งครรภ์ เนื่องจากอาจจะก่อให้เกิดอันตรายรุนแรงต่อทารกในครรภ์

โรคแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นจากโรคเรื้อนมีอะไรบ้าง?

การวินิจฉัยและการรักษาล่าช้าอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรง สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึง

• การทำให้เสียโฉม
• ผมร่วงโดยเฉพาะบริเวณคิ้วและขนตา
• กล้ามเนื้ออ่อนแรง
• ความเสียหายของเส้นประสาทถาวรในแขนและขา
• ไม่สามารถที่จะใช้มือและเท้า
• คัดจมูกเรื้อรังเลือดกำเดาไหลและการพังทลายของเยื่อบุโพรงจมูก
• ม่านตาอักเสบ
• ต้อหิน โรคตาที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อเส้นประสาทตา
• ตาบอด
• เกิดภาวะเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ (ED)
• ขาดสารอาหาร
• ไตล้มเหลว kidney failure

อาหารสำหรับโรคเรื้อน

อาหารและสารอาหารที่ผู้ป่วยโรคเรื้อนต้องรับประทานมีดังนี้

1. วิตามินเอ

ช่วยปกป้องเนื้อเยื่อของผิวหนังในปาก กระเพาะอาหาร ลำไส้ และระบบทางเดินหายใจ และทำให้มีสุขภาพดี แหล่งที่มา:แครอท มะละกอ มันเทศ และแอปริคอต

2. วิตามินซี

ช่วยกระตุ้นการทำงานของแอนติบอดี สนับสนุนการทำงานของเซลล์ เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยในการรักษา แหล่งที่มา:ผลไม้ที่มีรสเปรี้ยว เช่น ส้ม มะนาวหวาน องุ่น มะนาว มะเขือเทศ ฯลฯ

3. วิตามินดี

เป็นวิตามินที่ละลายในไขมัน มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และป้องกันการอักเสบ แหล่งที่มา:แสงแดด ไข่ เห็ด นม 

4. วิตามินอี

ทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระและสารกำจัดอนุมูลและยังช่วยในการปรับการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน  แหล่งที่มา:เมล็ดทานตะวัน เมล็ดแฟลกซ์ ถั่ว เช่น อัลมอนด์ และพิสตาชิโอ

5. วิตามินบี 12

ช่วยในเรื่องจุลินทรีย์ในลำไส้ การผลิตทีเซลล์ และเป็นตัวกระตุ้นภูมิคุ้มกัน แหล่งที่มา:ไข่ เนื้อสัตว์ ปลา สัตว์ปีก นมและผลิตภัณฑ์จากนม

6. สังกะสีและซีลีเนียม

ช่วยในการสร้าง DNA, การเติบโตของเซลล์, การสร้างโปรตีน, การรักษาเนื้อเยื่อที่เสียหาย, ลดความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่นที่เปลี่ยนแปลงการตอบสนองของร่างกายต่อการติดเชื้อ แหล่งที่มา:เมล็ดธัญพืชเต็มเมล็ด พืชตระกูลถั่ว ถั่วเหลือง ถั่วดำ เมล็ดเจีย เมล็ดแฟลกซ์ เมล็ดแตงโม ถั่ว วอลนัท ไข่ ฯลฯ

7. แมกนีเซียม

ช่วยในการทำงานของเส้นประสาทและกล้ามเนื้อและยังช่วยในการสร้างภูมิคุ้มกันโดยกำเนิดและที่ได้รับโดยการเพิ่มอิมมูโนโกลบูลิน แหล่งที่มา: ถั่วพัลส์, พืชตระกูลถั่ว, ผักใบเขียว, อัลมอนด์, เม็ดมะม่วงหิมพานต์, เมล็ดแฟลกซ์, เมล็ดฟักทอง, เมล็ดเจีย ฯลฯ

---

นี่คือแหล่งที่มาของบทความของเรา

• https://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/guide/leprosy-symptoms-treatments-history
• https://www.cdc.gov/leprosy/index.html
• https://www.aad.org/public/diseases/a-z/leprosy-risk

---

เนื้อหาและรีวิวมาจากผู้เชี่ยวชาญ โดย Bupa team