โรคแอนแทรกซ์ (Anthrax) : อาการ สาเหตุ การรักษา

สารบัญ

อาการโรคแอนแทรกซ์
สาเหตุของโรคแอนแทรกซ์
การรักษาโรคแอนแทรกซ์

โรคแอนแทรกซ์ (Anthrax) คือ โรคที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Bacillus anthracis พบทั่วไปตามธรรมชาติโดยเฉพาะในดินที่มี ซากสัตว์ที่ตายด้วยโรคแอนแทรกซ์ทําให้เชื้อแพร่ได้ทางฝุ่น น้ํา และวัสดุจากพืช สัตว์เช่น ขน กระดูก หนัง และอาหารสัตว์โรคแอนแทรกซ์เป็นโรคติดต่อร้ายแรงในสัตว์กินหญ้า สัตว์แต่ละชนิดมีความไวใน การเกิดโรคต่างกัน เช่น โค กระบือ แพะ แกะ ติดโรคได้ง่ายที่สุด คนติดโรคได้ง่าย โดยมักเกิดจาก การระบาดของโรคในสัตว์ก่อน ส่วนใหญ่ติดทางผิวหนังโดยการสัมผัสสัตว์ป่วย หรือสัมผัสกับผลิตภัณฑ์ สัตว์ที่ได้มาจากสัตว์ป่วย เช่น ขนสัตว์หนัง กระดูก เนื้อสัตว์ เป็นต้น

อาการโรคแอนแทรกซ์

อาการของโรคแอนแทรกซ์ขึ้นอยู่กับการสัมผัสสิ่งปนเปื้อน

กำลังโหลด

การสัมผัสทางผิวหนัง

โรคแอนแทรกซ์ที่ผิวหนัง เกิดเมื่อผิวหนังสัมผัสกับโรคแอนแทรกซ์ ผิวหนังมักจะมีอาการเจ็บเล็กน้อยและมีอาการคันมากขึ้น คล้ายกับแมลงกัด

อาการเจ็บจะเกิดเป็นตุ่มอย่างรวดเร็ว จากนั้นจะกลายเป็นแผลที่ผิวหนังโดยมีจุดสีดำ โดยปกติแล้วจะไม่ทำให้เกิดความเจ็บปวด

โดยทั่วไปอาการจะเกิดขึ้นภายใน 1-5 วันหลังการสัมผัส

การสูดดม

ผู้ที่สูดดมโรคแอนแทรกซ์มักจะมีอาการภายใน 1 สัปดาห์ แต่อาการสามารถเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วตั้งแต่ภายใน 2 วันหลังจากสัมผัส และนานถึง 45 วันหลังการสัมผัส

อาการของโรคแอนแทรกซ์จากการหายใจเข้าไป ได้แก่

เป็นหวัด
เจ็บคอ
ไข้
ปวดเมื่อย
ไอ
หายใจถี่
ความเหนื่อยล้า
สั่น
หนาวสั่น
อาเจียน

การกลืนเข้าไป

อาการของโรคแอนแทรกซ์ในระบบทางเดินอาหารมักเกิดขึ้นภายใน 1 สัปดาห์หลังจากได้รับสาร

กำลังโหลด

อาการของการกลืนกินเชื้อแอนแทรกซ์ ได้แก่

ไข้
เบื่ออาหาร
คลื่นไส้
ปวดท้องอย่างรุนแรง
คอบวม
ท้องร่วง อุจจาระเป็นเลือด

สาเหตุของโรคแอนแทรกซ์

เราสามารถรับโรคแอนแทรกซ์ผ่านการสัมผัสทางอ้อม หรือโดยตรง จากการสัมผัส สูดดมหรือกินสปอร์ของโรคแอนแทรกซ์ เมื่อสปอร์ของโรคแอนแทรกซ์เข้าไปในร่างกาย และถูกกระตุ้น แบคทีเรียจะเพิ่มจำนวนแพร่กระจาย และผลิตสารพิษไปทั่วร่างกาย

เราสามารถสัมผัสกับโรคแอนแทรกซ์ผ่านสัตว์ หรืออาวุธชีวภาพ

สัตว์

เราสามารถสัมผัสแอนแทรกซ์ผ่านสัตว์ได้ดังนี้

การสัมผัสกับสัตว์เลี้ยงในบ้าน หรือสัตว์ป่าที่ติดเชื้อ
การสัมผัสกับผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ติดเชื้อ เช่น ขนสัตว์ หรือหนังสัตว์
การสูดดมสปอร์โดยทั่วไปในระหว่างการแปรรูปผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ปนเปื้อนแอนแทรกซ์
การบริโภคเนื้อสัตว์ที่ปรุงไม่สุกจากสัตว์ที่ติดเชื้อ

อาวุธชีวภาพ

แอนแทรกซ์สามารถใช้เป็นอาวุธชีวภาพได้ แต่หายากมาก ในสหรัฐอเมริกาใช้เป็นอาวุธชีวภาพครั้งสุดท้ายในปี 2544

การรักษาโรคแอนแทรกซ์

การรักษาโรคแอนแทรกซ์ขึ้นอยู่กับอาการที่แสดงของผู้ป่วย

หากสัมผัสกับโรคแอนแทรกซ์ แต่ไม่แสดงอาการใด ๆ แพทย์จะเริ่มการรักษาเชิงป้องกัน การรักษาป้องกันประกอบด้วยยาปฏิชีวนะ และวัคซีนป้องกันโรคแอนแทรกซ์

หากเคยสัมผัสกับโรคแอนแทรกซ์ และมีอาการ แพทย์จะรักษาผู้ป่วยด้วยยาปฏิชีวนะเป็นเวลา 60 – 100 วัน ตัวอย่าง ได้แก่ Ciprofloxacin (Cipro) หรือ Doxycycline (Doryx, Monodox)

การรักษาด้วยการทดลอง ได้แก่ การรักษาด้วยยาต้านพิษที่กำจัดสารพิษที่เกิดจากการติดเชื้อ Bacillus anthracis

นี่คือแหล่งที่มาของบทความของเรา